Hace unos días leí esto: "E a min me chaman cacique!!! prefiro ser cacique a ser un traidor. A catadura moral dos transfugas de Bergondo foi patente onte no pleno, se so fai duas semanas renunciaron a seguir no BNG onte usan o nome do BNG para presentar unha mocion a agachadas do partido que traizoaron... se o fago eu ou calquera dos grupos estariamos en mans do diaño pero eles probes ..."
Y ésto lo escribe un hombre que perteneció a un partido que luego abandonó porque no cubría sus expectativas. Peor aún, lo escribe un hombre que lo más probable es que esté confabulándose con ese mismo partido al que antes dio la espalda para hacerle una moción de censura a quien de momento es su aliada en el Ayuntamiento. Mucho peor aún, lo escribe un hombre que supedita las ansias de poder a la dignidad departiendo con los que antes eran sus enemigos políticos y que hoy fungen de amigos del alma, sólo por lograr un beneficio personal. Yo mismo fui testigo del odio que se profesaban.
¿Viene éste señor a darnos clases de moralidad? un señor que si no ha dejado tirados a quienes han estado siempre a su lado es porque los del "PP" no han querido, de momento, acceder a sus peticiones.
Yo prefiero traicionar a los demás antes que traicionarme a mi mismo, y es que traicionar mis ideales y mis objetivos es también traicionar a quienes han confiado en mi. El único pecado que han cometido los señores Juan Fariña y Antón Sánchez es no traicionarse así mismos y por ende, no darles la espalda a todos aquellos que pusieron su confianza en ellos.
En el pleno están y estarán porque quienes votaron por ellos así lo quieren y porque de momento son la única voz valida con la que cuentan los vecinos como contrapartida a la mediocridad reinante en el Ayuntamiento y la ausencia casi absoluta de los concejales del Partido Popular.
Señor Fafián es usted un cacique, pero también es un traidor.
Algunha vez dixéronme que a historia non é máis que unha sucesión cronolóxica de murmuracións. Sobrevive sempre o máis interesante ou o máis cruel... O que está claro é que quen escribe a historia faio sempre coas cartas gañadoras, os perdedores nin sequera saben escribir, e cando o lacen sempre se afunden un pouco máis no lodo.
Hai uns días lin isto: "E a min me chaman cacique!!! prefiro ser cacique a ser un traidor. A catadura moral dos transfugas de Bergondo foi patente onte no pleno, se so fai duas semanas renunciaron a seguir no BNG onte usan o nome do BNG para presentar unha mocion a agachadas do partido que traizoaron... se o fago eu ou calquera dos grupos estariamos en mans do diaño pero eles probes ..."
E isto escríbeo un home que pertenceu a un partido que logo abandonou porque non cubría as súas expectativas. Peor aínda, escríbeo un home que o máis probable é que estea confabulándose con ese mesmo partido ao que antes deu as costas para facerlle unha moción de censura a quen de momento é a súa aliada no Concello. Moito peor aínda, escríbeo un home que supedita as ansias de poder á dignidade departindo cos que antes eran os seus inimigos políticos e que hoxe fungen de amigos da alma, só por lograr un beneficio persoal. Eu mesmo fun testemuña do odio que se profesaban.
Vén este señor a darnos clases de moralidade? un señor que se non deixou tirados a quenes estiveron sempre ao seu lado é porque os do "PP" non quixeron, de momento, acceder ás súas peticións.
Eu prefiro traizoar aos demais antes que traizoarme ao meu mesmo, e é que traizoar os meus ideais e os meus obxectivos é tamén traizoar a quen confiaron no meu. O único pecado que cometeron os señores Juan Fariña e Antón Sánchez é non traizoarse así mesmos e polo tanto, non darlles as costas a todos aqueles que puxeron a súa confianza neles.
No pleno están e estarán porque quenes votaron por eles así o queren e porque de momento son a única voz valida coa que contan os veciños como contrapartida á mediocridade reinante no Concello e a ausencia case absoluta dos concelleiros do Partido Popular.
Señor Fafián é vostede un cacique, pero tamén é un traidor.
